قصة فارس وملاك

ضحك= عاوز منك اية تقريبا انتى نسيتى ان انهاردة فرحنا افتحى يا ملاك
– افتح عشان تض/ربنى تانى
= اض/ربك تانى!؟ هو انا ض/ربتك اصلا
” هو لأما بيستهبل لأما بيستهبل بردوا مفيش حل تانى ”

= ملاك انا مش فاهم انتى بتقولى اية ممكن تفتحى الباب دا وتفهمينى
” كان بيكلم بهدوء غريب وانا مكنتش عارفة اعمل اية افتح الباب فعلا ولا لا ”

= متخافيش منى يا ملاك ….
” جملتة دى حسيستنى بألامان !! غريب ازاى حد كان هيمو/تنى ودلوقتى وثقت فية !! فتحت الباب براحة وانا ماسكة الفاظة لاقيتة واقف بس اول حاجة لاحظتها ان عينة رجعت طبيعية تانى مش حمرا بصلى وشاف الفاظة اللى فى ايدى ”
= اهدى انتى خايفة كدا لية انا مش هأذيكى
” مش هتأذينى لا هتموتنى بس ”

– مش هتأذينى احنا اول لما دخلنا الشقة ضربتنى بالقلم
= انا عملت كدا !!
” كان بيكلم وهو متفاجئ ومصدوم ”
= ملاك ارجعى اوضتك وانا هنام فى الاوضة اللى جمبك وياريت تقفلى الباب بالمفتاح
” مدانيش فرصة ارد ودخل الاوضة التانية وقفل الباب وانا وافقة مصدومة رجعت الاوضة تانى وقفلت الباب بالمفتاح فعلا زى ما قالى وفضلت افكر لغايت ما النوم غلبنى صحيت تانى يوم على خبطة على الباب ”
= ملاك اهلنا زمانهم جايين اصحى يلا
– تمام ثوانى وهاجى

“قومت وروحت عند المراية وبصيت على شكلى بفستان الفرح اللى نمت بية وضحكت بسخرية اللى وصلنى لهنا هو كلام الناس انى خلاص بقيت عانس مع انى لو فكرت انا لسة فى عز شبابى حتى لو متجوزتيش كفاية انى انا فخورة بنفسى