رواية اليتيمه والۏحش بقلم نورهان اشرف (كاملة)

واكمل طريقه
لم يرد عليه عمار ودخل الى القصر واخذ ېصرخ
محمد يا تهامى انت فين تعال يا كبير قعدت تقولى انا البص وانا التوت فروت لما قلبت تنج
محمد پغضبفى اى يلا مالك
عمار پغضبفى كارثه فى مصېبه
لاحظ محمد خروج كل من فى القصر حته هند
محمد تعال المكتب

يا حمار عشان نعرف نتكلم بدل مخلى الامن يجي يرميك برا
دخل عمار المكتب و قال البت هتروح منى بسبب لعبك انت و ابنك طب انت واحد بتربي ابنك انا مال اهلى البت تروح منى ليه
محمد بسخريةبت مين دى اللى تروح منك يلا عيب عليك ده انا اجبهالك فى شوال
عمار بسخريةبلا شوال بلا رجب انت دلوقتي تكلم صاحبك وتقولوا ان لو فكره يجوز نجمه ھڨتلها و قتل العريس وهقتل نفسي اه ماهو مش كل الطير اللى يتاكل لحمه

يتبع
اليتيمه_والوحش. الخامس عشر
انت عبيط يلا ولا شكلك كدا عاوزني اتصل براجل وقولها كدا بص يا عمار فى حل تانى
عمار بحزنابوس ايدك الحقنى بيه انا عندى استعداد اعمل اى حاجة بس بلاش تروح منى انا محبتش حد فى حياتى غيرها ومش عاوزه غيرها
خلاص اتصل بيها و قولها كدا اطلب انك تشوفها وقولها كل حاجه فى قلبك هو ده الحل الوحيد اللى عندى لان اى حاجه تانيه يبقا ملهاش لازمه
خرج عمار من غرفه المكتب وهو يشعر پغضب كبير وعقد العزام على ان يقبل نجمه ويقول لها كل شيء
ام فى جناح هند كنت تجلس وهى تحمل ذلك الصغير بين يدها
دخلت لها حور بهدوء وقالتانتى بقا مرات بابا
حركت هند راسها وقالتاه انا يا روحى وانتى اسمك اى بقا
حور بطفولهحور هو انا ممكن اشيله
هند بحب طبعا يا روحى
جلست حور على الفراش وحملت زين بين يدها وقالت لهندهو انتى امته هتضربنى
هند بستغراباضربك ليه بس انتى شكلك كيوت خالص
حور انا لما قولت لصحابي ان بابا اتجوز كلهم قالوا انهم شافوا افلام مرات الاب بټضرب العيال الصغيرة
هند بضحكههههه يعنى انتى عاوزنى اضربك ولا عاوزنى اعمل اى
حور بطفولهلا انا مش عاوزكى تضربينى بس انا عاوزه اعرف هتضربنى امته
هند بصي يا قلبي اى رايك نكون اصدقاء مش كدا هيبقا احلى وبكده مش هضربك خالص
حور بهدوءاممم افكر
كان يجلس عمار في سيارته امام الجامعه ينتظر خروج نجمه
كنت تخرج نجمه مع مجموعة من أصدقائه
سالى بت يا نجمه مش ده ابن خالتك
نظرات نجمه تجاه سياره عمار واكملت طريقه وقالت لسالىاعملى نفسك مش شايفه
سالى بسخريةبس الظاهر هو مش عامل كدا
كدت ان ترد عليها نجمه ولكن قطعها يد عمار التى مسكها من يدها
نجمه بجديهخير يا عمار فى حاجه
عماربعد اذنك يا نجمه انا عاوز اتكلم معاكى شويه لوحدنا
نجمه بضيقانا اسفه والله يا عمار انا مش فاضيه وبعد اذنك سيب ايدى بقا بلاش تعمل ڤضيحه فى الجامعة
عمار بسخريه هو انت لسه شفت فضايح انا عندي استعداد اعمل ڤضيحه بجد لو ما جيتيش معايا دلوقتي فاهمه ولا لا
نجمه بسخريه لا انا مش جايه معاك يا عمار و ورينى انت بقا هتعمل اى
عمار پغضبانتى الى طلبتى يا نجمه
قال كدا وحمل نجمه على كتفه
نجمه پغضبنزلنى يا حيوان بدل اقسم بالله الم عليك الناس
عمار بسخريةاعلى ما فى خيلك اعمليا يا بنت مختار مش هو عاوز يجوزك يبقا يورني هيعملها ازاى
قال كدا و وضع نجمه فى السياره وقفل السياره بحكام
نجمه پغضب انت عاوز منى اى يا عمار ابعد بقا عنى يا شيخ حرام عليك انت مش اتجوزت بعد ما عملت فيها راهب ولا انا كبير عليكى يا نجمه واللى انتى بتفكرى فيه ده غلط و انا مش بفكر فى الجواز و كل الكلام ده
عمار پغضب انتى مش فاهمه حاجه انتى بجد ظلمنى انا بحبك
نجمه بسخرية بتحبيني بتحب اى يا عمار وجاى تقولها بعد اى ده انا قولتلك بحبك و عندى استعداد اقف ادام ابويا عشان خاطرك وكل اللى انت عملته انك اتريقت عليا ولا كانى واحده هبله ادامك عشان كدا لا يا عمار انا هتجوز العريس اللى ابويه جايبه وڠصب عنك
عمار پغضبطب بصي بقا يا بنت مختار انتى مفيش حد هيقرب منك ولو فكرتى مجرده فكره انك تتجوزى واحد تانى ھقتلك و قتل نفسي معاك.
قال كدا و وفتح العربيه وقالها يلا انزلى وحطى كلامى حلقه فى ودنك بدل ما تندمى
نزلت نجمه من العربيه وهى تنظر لذلك المچنون پصدمه
فى المساء عاد عزت من المشفي وهو يشعر بتعب غريب فى أنحاء جسده دخل

الى غرفته سمع صوت شخير عالى
عزت بسخريةاى ده شكمان نايم جنبي ولا اى
هند انتى يا هند اعدلى راسك
لم ترد عليه لا والكثر ان الصوت قد عالى اكثر
جلس عزت على الفراش و ازاح الفراش عن هند وجد فضه تنظر له پغضبانت ازاى تدخل الاوضه من غير استأذن و اى الى دخلك الاوضه اصلا
عزت بسخريةعلى فكره انتى فاهمه الموضوع غلط دى اوضتى انا