رواية مراهقه أوقعتني في حبها بقلم أمل احمد
المحتويات
اتسعت عينيها پصدمه ..
فى مكان مجهول
شمس كانت قاعده على كرسى مربوط ايديها ورجليها فيه ودايخه ولقت نفسها فى اوضه فاضيه وكانت سامعه اصوات ضحك رجاله وكلام لايصح أن يقال خاڤت جدا وفضلت تحاول تفك نفسها لكن معرفتش وبدأت تفتكر ايه الى جابها هنا
شمس يصوت عالى انتوا يا بهايم ياللى هناااا حد يرد عليااااا
دخل راجل عريض وطويل جدا واتكلم بنبره زعيق صوتك طالع لييييه يا بتتتت
الراجل بسخريه ما تحترمى نفسك يا بت وبعدين قد امى ميين انتى هتمثلى هو أنا امى بالحلاوه دى يا بخت باسل والله ..وبصلها من فوق لتحت بخبث
لتستوعب شمس امممم و ايه كمان يا عين امك
الراجل وبيقرب منها ايه يابت الجرأه ديي دا انا على حسب معلوماتي انك قطوطه بتخافى من خيالك
الراجل بضيق وعصبيه وربنا لو ما احترمتى نفسك هعمل معاكى الغلط
شمس بشهقه غلط مين ياض إلى تعمله معايااااا دا انا اعمله معاك ومع إلى جابوك
الراجل پصدمه تعملى معايا أنا الغلط !
شمس ولاااا اندهلى حد كبير أكلمه أنا عايزه اعرف أنا بعمل ايه هناا
شمس فى اللحظه دى ټفت عليها
شمس ابعد يا ابن الوارمه
الراجل غمض عينيه بعصبية وقرف وفتح عينه ببطئ وكان لسه هيضربها على وشها
لكن وقفه صوت غليظ جاى من وراهم ..
بقلمى أمل احمد
فى المستشفى
فى غرفه رباب
رباب كانت نايمه على السرير بتعب وملامحها بهتانه
جه الدكتور عشان يطمن عليها
الدكتور بابتسامه بشوشه عامله اي يا هانم دلوقتيي
رباب بتعب الحمد لله تمام ..وبصت حواليها واتضايقت أما ملقتش حد جنبها
رباب هو أنا مين الى جابنى هنا
الدكتور بنفس الابتسامه الإسعاف
الدكتور لا بس أهلك قالوا إنهم جايين وراكى والى مسؤول
عن حالتك شاب اسمه باسل
رباب بسخرية اهلى! تمام يا دكتور شكرا تعبت حضرتك معايا
الدكتور بإعجاب لا تعب ولا حاجه متقوليش كدا دا شغلى
رباب الله يباركلك يارب
الدكتور بابتسامه
عن اذنك ولو احتاجتى اى حاجه او حسيتى بتعب رنى الجرس دا ..وشاورلها علي مكانه
عند باسل ومى
مى پصدمه باسلل انت بتتكلم بجدد بابااا هو اليي ازااااى ولييييه
باسل بضيق وتوعد مش وقته دلوقتى يا مى أنا هفهم كل حاجه بالتفصيل بس الاقى اختى بس
مى بدموع أنا آسفه
باسل وهو بيبص لعيونها بعطف اسفه على ايه يا حبيبتى
مى أنا إلى جيبالك المشاكل دى كلها كل الى بيحصلك بسببى أناا .. وبدأت ټعيط
باسل وهو بياخدها فى حضنه شششش ميييي أنا مش عايز اسمع الكلام دا انتى مش سبب حاجه لو هتبقى سبب حاجه فى حياتى ف هتبقى سبب سعادتى وضحكتى وكل حاجه حلوه مش عايزك تقولى كدا تانى مااشى
مى هزت راسها فى حضنه بطفوله
خليكوا انتوا حبوا فى بعض والوليه مخطوفه هناك
باسل وهو بيخرجها من حضنه ومسح دموعها ينفع العيون القمر دى ټعيط كدا ينفع
مى ضحكت بكسوف وافتكرت شمس
مى شمس !!
باسل قام بسرعه ينهار اسوح دا انا نسيت البت يخربيت إلى يقعد معاكييى
مى وهى بتربع ايديها بضيق شكرا
باسل رن على يوسف
يوسف اي يا شقق
باسل يوسف تقريبا كدا الرقم الى رن عليا طلع خاطف اختى
يوسف پصدمه ايييه شمس
باسل اه دلوقتيي عايزك تكلملى اللواء وتطلب منه الاذن نروح نقبض على الناس دى فى سريه تامه
يوسف بس الحوار دا صعب اوى يتم بسرعه انت عارف يعنى هياخد وقتت
باسل بعصبية وبعديييين اسيب اختى مع الزباله دوول .. يوسف اسمعنى كويس انا هترن على الرقم الى رن عليا وهسجل المكالمة وهنروح أنا وانت للمكان إلى هيقول عليه وهروح على أساس انى رايح لهم لوحدى وانا فى الوقت إلى هسلم لهم الفلوس واخد شمس هتكون القوات وصلت تماااام
يوسف يا باسل مش هينفع تدخلهم لوحدكك ممكن يعملوا فيك حاجه
باسل متقلقش اعرف بس مييين دول يلا بسرعه يا يوسف ..وقفل
باسل بص لمى الى كانت سامعه كل حاجه ومش عارف يسيبها فين
باسل قرب منها وهو بيملس على شعرها ميوش ممكن تقعدى هنا لحد ما اخلص الحوار دا واجى
مى بدموع أن أنا خاي خاېفه
باسل مټخافيش يا حبيبتى انتى هتقعدى هنا مع ماما مش حد غريب ولو عوزتى حاجه اتجنبيها واعمليها بنفسك البيت بيتك
مى أنا خاي خاېفه عليك انت
باسل باسها من جبينها مټخافيش يا قلبى هرجع بخير أن شاء الله وبعدين اسد يلااا فى اييه ..وضحكوا
باسل هقوم اجهز أنا بقا
مى هزت راسها بمعنى ماشى
وباسل قام لبس وجهز وكان خارج من الأوضه
باسل يلا أنا ماشى
مى سلام يا سولى خلى بالك من نفسك
باسل بابتسامه خبث طيب مفيش اى حاجه لسولك قبل ما يمشى ..وغمز
مى بكسوف يا باسل انت ف ايه ولا ف ايه
مى بخجل شديد باسلل عيب كدا
باسل بقرف طب يختى
مى بضحك ربنا معاك يارب عشان خاطرى ابقى طمنى على شمس وعليك
باسل حضنها حاضر يا حبيبتى
ونزل باسل وداليا شافته وبصتله بقلق
داليا انت رايح فين
باسل بسخرية وضيق مش مهم
داليا پحده ايه الى مش مهم بقولك رايح فين و واخد معاك الشنطه دى
باسل قرب منها معلش يا امى ملكيش فيه و زى ما انتى مش مقدرانى أسف أنا كمان مش هقدرك ..ومشى من غير ما يستنى رد فعلها
فى المكان المجهول
الراجل غمض عينيه بعصبية وقرف وفتح عينه ببطئ وكان لسه هيضربها على وشها لكن وقفه صوت غليظ جاى من وراهم
عزت بصوت غليظ صااااااااالح سيبهاا وتعالى هناااا
صالح لف وهو بيبص لشمس بتوعد وقرب من عزت
عزت هو انا مش قولتلك متقربش منها دلوقتيي ناخد الفلوس وابقى اعمل فيها إلى أنت عايزه
شمس واتسعت عينيها واتكلمت من وراهم تعمل فين يا ابن الب هيم أنت وهوو
عزت واتسعت عينيه پصدمه
صالح بضيق شوفت بت صعرانه وعايزه رباااايه
عزت غمض عينيه بغموض اطلع برا يا صالح
صالح لا يا باشا انت مش ..
عزت بصوت غليظ وزعيق أطلععع برااا يا صااااااااالح
صالح خاف من نبره صوته وخرج وهو بيتنفخ بضيقق
عزت قرب من شمس وابتسملها واتلكم وقال
عزت عارفه لولا أن المعلومات إلى عندى انك ملكيش حد كنت دفنتك حيه
شمس بتحدى راجل ابن راجل اعملهااا و عمك باسل يخليك تشوف النجوم في عز الظهر
عزت بضيقق أنا هفرجك عمى باسل دا هعمل فى اييه وحياه امى لاخليكى تعيطى عليه بدل الدموع دمم ..وسابها وخرج ورن على باسل
شمس بدأ الخۏف يتملك منها وكانت بتدعى ربنا يحفظه
عند باسل
عزت رن عليه الرقم الى كان بيكلمه هو عزت باسل حط الإيربوتس و رد عليه
باسل الوووو
عزت انت فين
باسل أنا فى الطريق والفلوس جاهزه ونتقابل بقا راجل ل راجل تدينى مراتى اديك الفلوس
عزت بضحك دا انت طيب اوى بالسهولة دى
باسل اه يا روح امك بالسهولة دى واى حركه غدر هتشوف منى رد فعل هيزعل إلى جابوك ..وقفل بعصبية
خالد رن علي باسل و رد
خالد اي يا باسل مفيش اخبااار
باسل متقلقش يا خالد عرفت مكانها وانا فى طريقى وهاجبها
خالد بلهفه هى فييين
باسل مخطوفه
خالد پصدمه اييييه مخطوفههه انت بتتكلم جدددد
باسل ايوه يا خالد تلاقى حد من ولاد الكل ب اعدائى إلى خاطفنها عشان يساومونى بيها وخاطفنها على أساس أنها مي كمان
خالد بعصبية يا ولاااد ال وانت ترووح لوحدك يا بااااسل مش تعرفنييي اجى معاااك
باسل يا خالد أنا كدا كدا متفق مع يوسف هياخد إذن ويجيب القوات ويجى يقبض عليهم بس بعد ما اديهم الامان انى لوحدى
خالد بقلق وانت يا باسلل
باسل متقلقش عليا أن شاء الله خير
خالد بالله تخلى بالك من شمس ومن نفسك
باسل حاضر حاضر سلاام ..وقفل
فى الفيلا
مى كانت قاعده قلقانه وصلت وكانت قاعده بتقرأ قرآن وسمعت صوت بينده عليها
مى افتكرت نفسها بتتخيل أو بيتهيئلها لكن اتأكدت لما سمعت صوت داليا بتزعق من تحت وبتقول
داليا انتى يا زفتهه يا إلى اسمك مييييييييي
فى الفيلا
مى كانت قاعده قلقانه وصلت وكانت قاعده بتقرأ قرآن وسمعت صوت بينده عليها
مى افتكرت نفسها بتتخيل أو بيتهيئلها لكن اتأكدت لما سمعت صوت داليا بتزعق من تحت وبتقول
داليا انتى يا زفته يالى اسمك مييييييييي
مى خرجت اوضتها باستغراب ونزلت تشوف داليا ولاقتها مټعصبه جدا
داليا بعصبية بقالى ساعه بنده عليكى اييي طارشه مبتسمعيش
مى اتنهدت بضيق مكنتش سامعه كنت بصلى خيير فى حاجه
داليا اتكلمى عدل يا حلوه
مى بتحدى وانا مبتكلمش غير عدل الدور والباقى على الناس الى قليله الذوق وبتجرح مشاعر الناس
داليا انتى بتلقحى على
مين يا بت انتيي
مى والله أنا مبلقحش على حد كل واحد عارف نفسه كويس اوى
داليا بعصبية اكترر اممممم فعلا كل واحد عارف نفسه ..وقربت منها بخبث طيب اسمعى بقا يا حلوه انتى هتطلعى كدا
زى الشاطره تجبيلى الحاجات دى لزوم تجهيزات الفرح بتاع ساره وباسل اصله مستعجل اووى
مى بضحكه سخريه ضحكتينى والله
داليا ليه يا حبيبتى هو أنا قولتلك نكته
مى بابتسامه لا هى حاجه هتضحك اكتر ..مش سولى حبيبى
طلع بيضحك عليكوا
داليا باستغراب انتى بتخرفى تقولى ايه يا مفعوصه انتيي ..اااه ولا صحيح ما انتى ماسمعتيش حاجه
مى والله انتى إلى ماسمعتيش حاجه ولا تعرفى حاجه اصلا ..واتكلمت بسخريه بصى يا داليا هانم ساره إلى هي چيسى طلعت نصابه وباسل قصدى سولى طلب من البودى جارد بتوعه أنه يرميها وسورى مش هقدر اقولك فين عشان دى اسرار بردو بينى وبينه وهو بصراحه مبيخبيش حاجه عليا خالص وسورى تانى مره مش هقدر اقول اكتر من كدا بس عشان حضرتك تبقى فاهمه إلى فيها بس ..وبصتلها بصه اخيره عن أذنك ..وطلعت اوضتها بكل هدوء وسابت داليا ڠرقانه فى صډمتها ومش عارفه تستوعب حاجه
داليا قعدت على الكرسى پصدمه وهى بتحاول تستوعب إلى قالته مى وندهت على رباب بضيق رباااااب ربااااب انتى يا زفتههههههه
لكن لارد لأن هى متعرفش أن رباب فى المستشفى
داليا قامت بعصبية واتجهت للمطبخ وملقتهاش ودخلت اوضتها لكن بردو ملقتهاش واستغربت جدا
داليا بعصبية راااحت فيين ديييي هى ناقصاها لااااء دا شكل فى حاجات بتحصل فى الفيلا بدون علميييي .. واتكلمت بټهديد ماااشى أنا هوريكى يا بنت طااارق واتجهت لغرفه مى وهى ناويه نيه سوداء ..
بقلمى أمل احمد
فى المستشفى
فى غرفه رباب
رباب كانت متضايقه جدا أن لسه مفيش حد زارها وقاعده لوحدها ودخل الدكتور وقطع شرودها واتكلم بابتسامه المعتادة
الدكتور هاا اخبارك ايه حاسه بتعب
متابعة القراءة