رواية عشق الزين

زين: تمام الاوراق دى وديها الحسابات.
سهيله: تمام يافندم.
زين: بلغى الناس اللى شغاله فى غرف التحكم بتاعت الكاميرات فى اجتماع بعد ساعه.
سهيله بتوتر: تمام يافندم.. بقيه الورق حضرتك تمضيه 
(تليفون زين رن وكانت ليليان واتعمد يرد قدام سهيله) 
زين: الوو.
ليليان: ايوا يا زين.
زين: ايه ياحبيبتى خير.
ليليان: كل خير.. انا كنت عاوزة اخرج مع سارة نروح المول نشترى شويه حاجات.

زين: لا
ليليان بصدم#مه: ايه لا على طول كدة يا زين.
زين: اممممم... انا مش فاضى يا لى لى لما اروح نتكلم فى الموضوع دة.. سلام.
ليليان: سلام 
( زين خلص ورفع وشه لقى سهيله مركزة معاه جدا بصلها بحدة وشاورلها تاخد الورق وتمشى ).

زين لنفسه: مانشوف استاذ مراد فين.

مراد: الو يابرنس.
زين: برنس ايه يابنى... ارتقى بقا.

مراد: انا وقح وعارف نفسى.. عاوز ايه.
زين: انت فين مجتش الشركه ليه ؟!
مراد: مش جاى.... ورايا مشوار.
زين: مشوار ايه ؟
مراد: هاقولك علشان الفضول هايموتك... رايح المول اشتررى هديه لبنت اللواء معانا فى الجهاز.
زين: وانت مالك ببنت اللواء هو انت مش عاتق يخربيتك.
مراد: هه‍ههههه لا والله برئ بس راجل عزمنى واصر وبنته كانت معاه واصرت عليا فقولت اروح علشان الاحراج وانت عارف انا بؤحرج ههههه.
زين: هههههه انت هاتقولى.. على فكرة سارة عندى فى البيت.
مراد بضيق: امممم ومش قولتلى من بدرى ليه.
زين: حضرتك مبتردش عليا من الصبح...وكنت واقع فى مصيبه والصراحه هى اتصرفت.
مراد: مص-يبه ايه ؟!.
زين: ليليان كانت راكبه دماغها وراسها والف سيف تيجى تزورك انت وسارة فى البيت.. واتصلت بيك مردتش اتصلت بيها واتفقت معاها انك رايح تستلم شغلك وهى هاتيجى هى وجت وزمانها معاها.
مراد: تصدق انك مش تمام...فيها ايه ماكنتوا تيجوا عندى ونمثل.... هههههه انا حبيت التمثليه دى اوى.
زين: طيب خد خطوة وخليها جد وحقيقى.
مراد: مش وقته يا زين.. اسيبك انا سلام 
زين: سلام 
************************
عند سارة وليليان

ليليان: قولتلك مش هايوافق.
سارة: يالهوى طب ادلعى اعملى اى حاجة تخليه يوافق.

ليليان: مش زين اللى كدة.
سارة: طيب والعمل ؟
ليليان: مش عارفه... طب ماتفكرى فى حاجة بس تكون مؤدبه.
سارة قامت وقفت: لا انا هاروح انا المول واشتريها انا اعرف كام محل تحفه هناك.
ليليان: طيب مش هاتتكسفى ؟!
سارة: عادى.. المحلات دى مفيهاش رجاله.. وبعدين كلها بنات.... المهم اطلعى انتى اتظبطى كدة وروشنى كدة لغايه ما اجيلك مع انك مش محتاجه مشاء الله.
ليليان: ماااااشى 
********************
فى المول 
( سارة ماشيه بتدور على محل تشترى منه واخيرا لقته وهى داخله مراد لمحها وشافها واستغرب هى بتعمل ايه مع ان زين قاله انها فى البيت عندة وداخله محل زى دة ليه راح وراها يقفشها ).

(سارة بتكلم ليليان على التليفون )
سارة بزهق: يوووووووة خلصى بقا يا ليليان انا زهقت.
ليليان بحيرة: منا معرفش يا سارة... طب اقولك هو مفيش حاجة محترمه عن اللى انتى مصوراهم دول 
سارة بصوت واطى: انت هاتستعبطى ياعنى بدل رقص عاوزهم يكونوا بايه بطرحه.
ليليان: طيب الحمرا ولا الاسود.
سارة: معرفش... هو انا اللى هالبسهم.
ليليان: هو انت مش بتساعدينى ليه..اعملى حاجة بدام انتى مخن-وقه عليا كدة. 
سارة: علشان قولتلك نتزفت وننزل ونقى مع بعض.
ليليان: طيب اعمل ايه في زين مرضيش واتكسفت اقوله... انا اصلا مش عارفه هالبسها ازاى.
سارة: لا انتى هاتلبسى ابوها.... ركزى بس معايا انا شايفه الحمرا تحفه.. شخلعه على الاخر ههههههههه.
: امممم هى حلوة اوى بس هاتبقا احلى لو نقيتى لون غير الاحمر.
سارة اتصدمت ولفت لقت مراد واقف. وراها ومبتسم وبيغمزلها.
مراد: خدى الاسود يا سوسو هاتبقا جامدة.... وانا هاتبسط مووووتعشق الزين 
الجزء 20

( سارة لما شافت مراد اتصدمت وقفلت السكه فى وش ليليان ).

سارة:  انت بتعمل ايه هنا يا مجنون..اطلع برة.!
مراد قاصد يغلس عليها: ابدا والله منا خارج  ..... سيبنى يالا انقى معااكى... فى حاجات هنا تفتح النفس.
سارة شدته من دراعه: اطلع يا قليل الادب... انت بجد سافل.
مراد: وزودى عليهم وقح.....هههههههههه.
( جت بنت بتشتغل فى المحل عليهم واتكلمت بكل دلع ) 
: احم حضرتك... شوفت حاجة ولا تحب انقى معاك.
سارة: ياختى اصمالله عليكى.
مراد شد سارة لحضنه  : هههههههههه لا شكرا  المدام معايا.
سارة بهمس: نزل ايدك يا مراد... مدام فى عينك انت استحليتها.
البنت: اممممم كنت عاوزة اساعد بس.
سارة بعصبيه: ما قالك خلاص يا طعمه.... ايه قله الادب دى.
( سارة شدته وخرجت برة المحل )
مراد: اه حاسبى هااقع وانا دعييييييف.
سارة: بطل هزارك دة... ممكن افهم انت ماشى ورايا ليه ؟
مراد: وربنا ما حصل. انتى اللى وقعتى تحت ايدى.. قولت اقفشك.
سارة: طيب اللى عملته جوا دة عيب وميصحش.
مراد: وكخ ههههههههه.
سارة: يابطنى بطل هزار بقا... يالا شوف انت رايح فين.
مراد: مش رايح فى حته انا مستنيكى.
سارة: هو انت مش قولت انك مش ماشى ورايا يبقا مش تستنانى يالا امشى.
مراد: لا هاستناكى... روحى اشترى الحاجة اللى انتى عاوزها... بس وعد تقوليلى لونها ايه نفسى  ازل زين.
سارة: انت عرفت هى لمين ؟

مراد: ههههههههههههههههههه ياسوسو انا واقف وراكى من وقت ماقولتى الو.
سارة: ازاى انا محستش بيك.
مراد: مخابرات بقا.... يالا اخلصى اصلا الوقت اتاخر.. اكتبى العنوان  ليهم وهما هايبعتوها ويالا اروحك.
سارة بتنهدة: ياربى معرفش طلعتلى منين بس.
***********************
فى شركه الجارحى

زين: انا عاوز اعرف ازاى الكاميرات تتعطل  وفين فى اهم دور فى الشركه كلها... فين حضراتكو مبلغتونيش ازاى.
: يا زين باشا والله بلغنا سهيله... وهى طنشت... وبعدين احنا قولنا نفس الكلام لمراد بيه.
زين: امممممم  هو مكنش فيه كاميرات سريه محطوطه برقم سرى انا بس االلى ليا الحق افتحها... انا بقا بحاول افتحها ومش عارف.
واحد من عمال الفنى: ياباشا الكاميرات ليها برنامج يتسطب وتشوف كل اللى متسجل.
زين: طيب خد اللاب توب اهو وسطبه قدامى.
( بعد فترة من تسطيب البرنامج ).
: اهو ياباشا البرنامج اتسطب وبقى تمام وتقدر تشوف كل اللى حاصل من بدايه لما فتحنا الشركه.
زين: طيب خلاص روحوا انتو ولو حد سألكوا برة قولوا ان الكاميرات اتعطلت ومش عارفين تجيبوا التسجيل.
( زين جاب اليوم اللى ليليان وقعت فيه.. وشاف نورة هى بتحط الورقه على الاسانسير  وبتكب زيت على سلم الطوارئ وراحت بعد كدة على مكتب مراد ركز لقاها هى اللى اخدت الشنطه وادتها للبنت وراحت لسهيله تتكلم  معاها... فتح المايك وسمع كل كلامهم... جرى التسجيل وشاف ليليان وسارة والبنت وهى بتدى سارة الشنطه وليليان وهى بتقع وقد ايه عانت علشان تقف بس  وقعت بردوا.. اتخيل للحظه انها لو مقدرتش تتحكم فى رجليها واخدددت السلالم كلها كان ممكن يحصلها حاجة..)
زين فى سرة: واقسم بالله لادفعكو تمن اللى عملتو فيها غالى... دة انة هادفنكوا صاحين.. اه يا ولاد الكلب... بتأذونى فيها.
***************************
سهيله: انا مش مطمنه يا نورة زين باشا شكله ناويها وهايجيب عليها وطيها.
نورة:يووووووة انتى. خايفه من ايه ما قولتلك متخافيش  عادى.... طيب ما مراد عمل نفس اللى عمله وعدت عادى.
سهيله: اسكتى علشان انتى مش فاهمه حاجة زين الجارحى دة حووويط.. محدش يقدر يعرف هو بيفكر في ايه ولو حد غلط بيعاقب وعقابه شديد اوى.. بالك يا نورة لو عرف اننا اللى وراة اللى حصلها والله يدفنا  ومحدش يقدر يقوله انت بتعمل.
نورة: انتى هاتخوفينى.. ليه.. هاتعدى صدقينى.
 **************************"
عند سارة ومراد

سارة: شكرا على التوصيله دى نردهالك لما اجيب عربيه.
مراد: متشكرين ياعم الحج.
سارة: حج ايه.... كل ما احاول اصفالك واكلمك حلو بتستفزنى وبتضايقنى.
مراد: ههههههه طيب ماتيجى وانا اعلمك السواقه... دا انا عليا تعليم سواقه مش على حد.
سارة: شكرا.
مراد: طيب بقولك عندى مناسبه معزوم على عيد ميلاد بنت اللواء ماتيجى معايا.
سارة: اممممم طيب مش عارف تجبلها هديه كبيرة لعبه عروسه احسن من العلبه الصغيرة دى.
مراد: ههههههههههه  لعبه عروسه ايه دى شحطه ههههههه
(سارة ادايقت منه ومن برودة وان رايح مخصوص يجيب هديه لواحدة).
سارة قربت منه ورفعت صوباعها فى وشه: انت ايه ياشيخ مش عاتق حد رقاصه وبنت خالتى مرة ودكتورة مرة وبنت اللواء مرة ارحم نفسك.. بس انا هاقولك اهو انا غيرهم فاهم ولا لاه.
( مراد قرب منها وباس صوباعها وبص فى عنيها) 
مراد: لا انتى غيرهم.. كلهم ميهمونيش.. انتى غيرهم اوعى تحطى نفسك مع الناس دى ابدا.
(سارة ارتبكت جدا وتقريبا كان هايغمى عليها وتاهت منه كل اللى قدرت تعمله انها متردش وتنزل من العربيه... مراد دا مجنون وهايجننها معاها.
*************************
فى بيت الجارحى

(ليليان بتكلم سارة على التليفون ).

ليليان: مالك يا سارة صوتك مش طالع ليه.. ومراد كان معاكى ازاى..مش قولتى انه فى شغله.
سارة بتحاول صوتها يكون طبيعى: انا كويسه.. ومراد شافنى وانا فى المحل وزعقلى انه ازاى انزل من غير اذنه..
ليليان: يانهار ابيض.. طيب ايه شاف البدله.
سارة بكذب: لا مش شافها... علشان كدة بعتها عن طريق المحل..هى حلوة.
ليليان: اه تحفه بس دى سافله اوى انا مكسوفه جدا.
سارة: لا مكسوفه من ايه ركزى كدة وشخلعى الدنيا.
ليليان: طيب اقفلى زين طلع من المكتب تحت.
سارة: اشطا ابقى احكيلى بكرة.... من حق عاوزين نروح الجامعه بكرة نحضر اى حاجة.
ليليان: طيب طيب... اقفلى بقا.

( ليليان قفلت مع سارة وكانت لابسه البدله ولونها احمر  وسايبه شعرها ولبست خلخال زى ما سارة قالتلها بالظبط وكانت جميله.. وقفت فى نص الاوضه والباب كان مقفول  ومستنيه زين يفتحه وقلبها هايخرج من مكانه ).

زين: ليلي........ ايه دة.
ليليان بخوف: ايه.
زين: ها ؟ ايه دة.
ليليان فى سرها:دا باينه  علق.
زين: الله يخر-بيتك.
ليليان بدموع: هى وحشه.
زين قرب منها: لا وحشه ايه بس... انتى اتجننى..هو انتى هاترقصى.
ليليان: اه هارقص...  انا اخدت قرارلازم نقرب من بعض اكتر من كدة وانا فكرت وقولت لازم اعمل حاجة جديدة نغير بيها حياتنا.
زين: ياقرارتك اللى هتتودينى فى داهيه..... اممممم طيب ايه مش هاترقصى.
ليليان  بكسوف: طيب روح شغل اى اغنيه.
زين: لا اتمشى انتى قدامى انا عاوز اتفرج.
ليليان: هههه زين بطل قله ادب.
زين قرب منها وهمس  : قله ادب ايه هو انا لما اشوفك لابسه كدة انا هابطل قله ادب.
ليليان: طيب ابعد.
(زين قرب اكتر منها وفضل يبوس فيها وفى اللحظه  دى مكنش قادر يستحمل... وجاب اخرة ).
ليليان: زين.. ابعد... هاتبوظ... الليله.... كدة.
زين كان مش عارف يبعد واخيرا قدر: انا.. بعدت اهو... يالا شغلى اغنيه لغايه ما ادخل الحمام واجيلك.
ليليان: ماشى.
( زين دخل الحمام وطلع تليفونه من جيبه واتصل على مراد).
مراد بخبث: ايه يا شبح.
زين بهمس: مراد بعد عشر دقايق.... لا لا بعد نص ساعه اتصل عليا ولو مردتش افضل اتصل لغايه ما ارد ماشى.. اه.. وكمان قولى انك عاوزنى فى حاجة مهمه.
مراد: ليه ياعم فى ايه.
زين: مالكش دعوة.
مراد: طيب