رواية بنت الخدامه بقلم فريده
هشام بص لسدره لقه فى آثار دموع فى عينها
السادس عشر
بنت الخدامه
هشام شاف الدموع في عين سدره بس مش عارف سببها ايه
عمر ايه يا هشام
هشام مافيش كنت عايزك فى مشوار
عمر دلوقتي يا هشام انته اكيد بتهزر
هشام يا عم هزار إيه بس
عمر ماشي يا هشام عاوز ايه
هشام عاوز علبة سجاير
عمر انته بتسطعبط يا هشام صح
هشام طيب بلاش قولى انته كنت بتقول ايه لسدره
عمر وانته مالك انته مش هطلاقها
هشام ايوه بس
عمر ايه يا عم سبيها تشوف حيتها بدل ما بتحبهاش
هشام لسه هيتكلم لقه مى بتنادى عليه
مى ايه يا هشام هو النهارده مش خطوبتنا
هشام ايوه طبعا
مى طيب خلاص تعال نرقص
عمر روح ارقص يا هشام
عمر سدره راحت فين انا سبتها قعده هنا
عمر طنط ثريا ما شوفتيش سدره
ثريا خرجت في الجنينة تعمل فون لوحده صحبتها
عمر انا هروح اشوفها
ثريا لا يا تعال هي هتجى دلوقتي
محسن بس هي اتاخرت يا ثريا
سدره خلصت الفون بتعها وقعدد بره لان جوه دوشه
شخص الجو هادى جدا احسن من الدوشه اللي جوه
سدره افندم
السخص انا مصطفى مهندس معمارى
سدره طيب انا أعمل ايه
مصطفى طيب اهدى بس وانا هعرفك
سدره عن اذنك
مصطفى رايحه فين
سدره زمان ماما وبابا وبيدور عليا
مصطفى هى مامتك هنا
سدره لو سمحت يا استاذ
مصطفى اتفضلى يا انسه
سدره دخلت وراحت عند ثريا ومحسن
ثريا ايه يا حبيبتي كل ده كلام مع صحبتك
سدره لا ابدا انا كنت قعده في الهوا شويه
مصطفى دخل شاف سدره واقفه مع ثريا بقا يقول فى نفسه انا مش هسبها تروح منى بين عليها انسانه ملتزمه
سدره ايه فضل كتير انا تعبت
محسن معلشي يا حبيبتي انا عارف انو صعب عليكى انك تشوفى جوزك مع وحده تانيه
سدره لا ابدا يا بابا وهو انا اتكلمت معه اصلا علشان اقول عليه جوزى
ثريا يا حبيبتي
ثريا روحى ياسدره الحمام اغسلى وشك علشان تفوقى اصل انا شايفكى مديقه
محسن يا سدره قومى يا بنتى
سدره عند اذنكم
سدره راحت على الحمام وغسلت وشها وظبطط النقاب وجرخت
مصطفى شاف سدره وهى خرجه من الحمام
راح عندها ايه يا انسه
سدره هو حطرتك تاني
مصطفى ايه بس هو انا تعبتك في حاجه
فى الوقت ده هشام شاف سدره وهى واققه مع مصطفى
طبعا سدره مش فى دمغها أى حاجه
ثريا مين ده يا محسن اللي واقف مع سدره