رواية هتحدي الظروف كاملة بقلم/ فاطمة عيد
وتعقلى وتتعاملى طبيعى
روح : ياريت التعامل يكون بحدود
زين : اكيد بحدود يعنى هعملك ايه قدامهم يعنى
روح : بطل تتكلم كل شويه بنفس الاسلوب دا .. بقيت بايخ
( ميردش عليها ويمسك ايدها ويصغط ع ايدها شويه لدرجه انها اتأوهت بوح،ـع )
روح : متمسكش ايدى كده
زين : متقليش ادبك وانا هكون كويس معاكى
( تسكت روح .. يخبط ع الباب .. تفتح سوزى اول ما تفتح تحضنه .. تتخض روح وزين يسيب الشنط ويبادلها الحصن ويبتسم )
سوزى : كل دا يا روحى .. اتأخرت اوى
زين : عقبال ما روح جهزت بقي
( تبعد عن حصنه وتبص لروح من فوق لتحت وتشاور بصباعها )
زين : ايوه
سوزى وهى بتتفحصها بعينها : ومالها مقفله كده ليه
زين : سيبها ع راحتها
( تمدلها سوزى ايدها )
سوزى : هاى
( روح تبص لايد سوزى الممدوده قدامها ولزين اللى مربع ايده ومبتسم ..
تفضل بصالهم ومتمدش ايدها عشان تسلم عليها )
سوزى : هى ايدى شفافه قدامك !!
( متردش عليها وزين يستغرب تصرف روح .. يقاطعهم خروج معاذ )
معاذ : ما لسه بدرى يا دكتور .. كنت جيت العشا بالمره
زين : مش فايقلك
( يبص معاذ لروح ويبتسم )
معاذ : بسمھ الله تبارك الله ماشاء الله .. ما هذه الحلويات يا جدعان
معاذ بضحك : معاذ بيج بوص الشله .. رئيس اعمال زين .. العقل المدبر .. رئيس تنظيم الحفلات .. صاحب الشاليه المتواضع دا
( تمد ايدها وتسلم عليه وتضحك )
روح بضحك : روح
معاذ : عاشت الاسامى يا مدام
سوزى : ما مراتك بتسلم اهو ولا الحلوه ملهاش الا ف الرجاله
زين : اتكلمى عدل دا اولا .. ثانيا هى حره
( يمشك روح )
زين : بعد اذنكو عاوزين نرتاح
( ياخدها ويطلع الاوضه اللى متعود ينام فيها كل ما بيسافروا .. اول ما يدخلوا يقفل الباب بالمفتاح ويبصلها .. بيبصلها بطريقه هى مش قادره تفسرها
