رواية أحببتها في انتقامــ.ـي

مراد وهو يلتقط هاتفه دون ان ينظر لها: ولا يهمك ..
اعتدل مراد وجد فرح امامه اتسعت عينه وكذلك هى .
فرح بدهشه: انت تانى !
مراد بصد.م#مه: مش معقول انتى !
تأفأفت فرح: ال يعنى كانت نقصاك .
مراد: بتقولى حاجه !
فرح: لا
مراد ببلاهه: ازيك عامله ايه ؟
نظرت اليه فرح من اعلى لاسفل باحتقار ثم تركته ورحلت .
فرح فى نفسها: هو الواد ده بيطلعلى زى عفرېت العلبه ليه كده اوف بقى ! وانا كل شويه اخبطت فيه فوقى بقى مينفعش كده اوووووف انا هنزل استنى مرام تحت ربنا يسترها

مراد فى نفسه: دا انا ربنا بيحبنى ياخربيت حلاوتك يا شيخه يالهووووى ياما انا عايز اتجوز بقى يا سلام على حظك يا واد يا مراد كل شويه تخبط فيها ربنا يكتر الخبطات دى ... استغفر الله العظيم هى المزه هتخلينى اخد ذنوب ولا ايه اما ادخل اشوف عمر على ما الزفته ترد .
اتجه مراد لمكتب عمر وقر.ب المكتب استمع .
عمر بصوت مرتفع: اول مره تدخلى بعدى واما اكلمك تقولى معايا مكالمه عايزانى ارد اقولك ايه ! اخرجى كمليها واما تخلصى ابقى شرفينا ! ... وتانى مره الاقيكى ماسكه فى ايد واحد ووشك قالب الوان عايزنى استنى ايه ! لما يخدك فى ح.ض.نه مثلا .
مرام بعص.بيه: خدك ربنا انت مفكر نفسك مين علشان تكلمنى بالاسلوب ده ! انت مجرد دكتور هنا كل وظيفتك انك تدرسلى وتفهمنى منهجى وبس لا انت مسئول عنى ولا عن تصرفاتى وملكش اى حق انك تكلمنى او تتكلم عنى كده ... انا المره اللى فاتت مرضتش اكلم مراد واعمل بينكو خلاف لانى عارفه ومتأكده انه لو عرف الكلام اللى بتقوله على اخته وسط زمايلها فى قلب المدرج مش هيسكت ... فا من هنا ورايح انت ملكش دخل بيا وانا اصلا معنتش هح.ضر محاضرات ليك تانى ولو عايز تشيلنى الماده انت حر ومش بنت من عيله الشافعى اللى تتهان كرامتها وتسكت سامعنى يا ح.ضره الدكتور المحتر.م ...

جاء عمر ليرد ولكن دلف مراد وهو منصد.م تماما مما س.مع .
مراد بدهشه: فى ايه بيحصل هنا !
التف اليه كل من مرام وعمر اتجهت اليه مرام وقالت: الاستاذ الدكتور اللى المفروض صاحبك غلط فيا مرتين فى وسط المدرج وبدون ما انا اغلط كمان سكت مره بس اكيد مش هسكت كل مره .
مراد: فى ايه يا عمر ؟
صمت عمر قليلا ثم نظر لمرام: اول مره دخلت المدرج بعدى ولما اسألها تقولى كنت بتكلم فى الفون .. وتانى مره ادخل الاقى واحد ماسك ايديها .. عايزنى اعمل ايه اتفرج عليها !
مرام وهى ترفع اصبعها فى وجهه: انت ملكش تتكلم عنى كده .
مراد وهو يلتفت اليها صـ،ـرخ بها: مراااام براحه كده وفهمينى ايه الكلام اللى عمر بيقوله ده !
مرام ببك.اء: اول مره انا كنت قدام المدرج وداخله قب.له حتى بس انت كلمتنى وقفت ارد عليك هما دقيقتين وبعدين دخلت يروح هو مزعقلى ولما سألنى قولته كنت بتكلم فى الفون اتهمنى انى بتكلم مع واحد وقالى تقعدى تحبى فى التليفون وقال عليا قليله الادب ومستهتره ... والنهارده وانا داخله طالعه على درجات المدرج كنت هقع فا زميلى ساعدنى انا حتى معرفوش ولا شفته قب.ل كده وانا مش مبسوطه اوى ان هو مسك ايدى والاقى سياده الدكتور يطر.دنى ويقولى اطلعوا حبوا فى بع.ص بره .
بكت مرام بينما نظر مراد لعمر الذى ينظر لمرام بصد.م#مه هو لم يكن يعرف ومن الواضح انه يتسرع فى حكمه عليها ڈم ..ا ...
مراد: عمر ايه اللى مرام بتقوله ده انت ازاى تقولها كده !
عمر: انا مكنتش اعرف ولانها اختك مكنتش حابب حد يشوفها فى الموقف ده ويحكم زى ما انا حكمت ...
مرام ببك.اء: كان المفروض تس.معنى قب.ل ما تحكم ...
مراد: خلاص يا مرام .. بصراحه يا عمر انت غلطان وجامد ولولا انى عارفك كويس انا كان زمانى اتصرفت تصرف تانى معاك .
نظر عمر لمرام: انا اسف يا انسه مرام .